Het wielrennen maakt de laatste jaren kennis met heel wat Belgische klimtalenten. Maxim Van Gils (22) is daar één van. Vandaag bewees hij zijn potentieel door de koninginnenrit van de Saudi Tour op imposante wijze te winnen en zo meteen ook een stevige gooi te doen naar zijn eerste eindoverwinning in een rittenkoers. Wij spraken hem vorig jaar al kort na zijn profdebuut en kregen zo een inkijk op wat voor type renner Van Gils is. “Met mijn eindschot kan ik in de Ardennenklassiekers wel iets doen.”
Foto: PhotoNews
België boven, zo lijkt het wel in het prille begin van het wielerseizoen. Na Tim Wellens, Arnaud De Lie, Amaury Capiot en Remco Evenepoel heeft ook jong klimtalent Maxim Van Gils zijn eerste overwinning te pakken. En wat voor één! In de koninginnenrit van de Saudi Tour troefde hij The Wolfpack af en liet hij leeftijdsgenoot Andrea Bagioli achter op een klim met een maximumpercentage van 22%. Daarna knalde hij naar de finish waar hij een formidabele voorsprong van veertig seconden overhield. Voor een eerste profoverwinning kan dat tellen. En morgen wacht misschien ook meteen zijn eerste eindoverwinning in een etappekoers. Wij spraken Van Gils vorig jaar al na zijn profdebuut in de Ronde van Catalonië.
Van beloften bij Lotto-Soudal naar sterk profdebuut
Na drie jaar bij de beloften van Lotto-Soudal maakte Maxim Van Gils vorig jaar de overstap naar het profteam van de Belgische ploeg. Volgens hem was dat geen moeilijke keuze. “Er was ook nog wel interesse van een andere World Tour-ploeg, maar dan moest ik nog een jaar belofte blijven en ik had echt zin om prof te worden. Bovendien kende ik bij Lotto-Soudal ook heel wat volk, dus dat was de meest logische keuze.”
Bij Lotto-Soudal kwam Van Gils in een zeer jonge groep terecht. “Ik ben zelf ook nog wel vrij jeugdig qua karakter. We hebben inderdaad een jonge ploeg, maar er zijn ook supersterren zoals Philippe Gilbert. Dat zorgt voor een goede combinatie: je kan heel speels zijn met de jongeren, maar ondertussen kan je ook heel veel bijleren van de oudere generatie. Dat komt wel al goed tot zijn recht, maar ik denk dat volgend jaar pas echt een kantelpunt gaat worden bij de ploeg.” Profetische woorden, blijkt nu. Lotto-Soudal zit ondertussen al aan vier overwinningen dit seizoen.
“Het is wel wat vreemd. Je bent het gewoon om die mannen op televisie te zien en plots rijd je daartussen”
Door de coronacrisis maakte Van Gils vorig jaar pas zijn debuut in de Ronde van Catalonië. Ook daar liet hij al flarden zien van zijn talent. Twee keer werd hij 28ste in een bergrit en één keer sprintte hij naar een tiende plaats. Niet mis, gezien het sterk deelnemersveld. “Het is wel wat vreemd. Je bent het gewoon om die mannen op televisie te zien en plots rijd je daartussen. Ik ben wel fan van Alejandro Valverde, dus dat was heel zot om daar ineens naast te rijden.”
Een geslaagd debuut en het bleek achteraf een voorbode voor meer. Ook Van Gils zelf was blij met zijn eerste koerskilometers bij de profs. “Tegenwoordig rijden er van die Remco’s, Pogacars en Bernals rond waarbij het allemaal zo makkelijk lijkt. Maar het blijft toch een super hoog niveau. Om het dan al meteen redelijk goed te doen bij mijn eerste wedstrijd, terwijl er renners bij waren met veel meer wedstrijdritme, daar ben ik wel blij mee.”
Een klimmer met een goed eindschot
Een goede klimmer die tiende wordt in een sprint? Het is duidelijk dat Maxim Van Gils over een speciaal profiel beschikt. “Ik ben echt een klimmerstype, maar na een lastige wedstrijd ben ik ook best wel explosief. Ik sprint ook heel graag. Vroeger vergeleek ik mij altijd een beetje met Valverde, maar dan in een veel mindere vorm. De Valverde van den Aldi, zeg maar. Veel optrekken op korte klimmetjes is niet echt mijn ding. Maar op het einde kan ik wel nog een goede sprint rijden.”
Wie Valverde zegt, denkt meteen aan de Waalse Pijl. Liggen de ambities van Van Gils ook in de Ardennenklassiekers? “Met mijn eindschot kan ik in de klassiekers wel iets doen, zeker als het wat samenblijft. Mijn voorkeur gaat ook uit naar de Waalse Pijl. Het is een redelijk tactische koers. Je moet goed vanvoor opdraaien en goed gepositioneerd blijven, maar dat kan ik wel. Ik laat mij ook niet rap doen, zeker niet in de finale. Maar ik heb vooralsnog niet de key gevonden om echt goed te zijn in een eendagskoers.”
“Met mijn eindschot kan ik in de klassiekers wel iets doen, zeker als het wat samenblijft. Mijn voorkeur gaat ook uit naar de Waalse Pijl”
Uiteraard zijn er ook dingen die Van Gils minder goed kan. “Momenteel is tijdrijden een beetje een ramp. Ik rijd ook gewoon echt niet graag op die fiets.” Tijdrijden is nochtans wel essentieel voor een renner die zich later wil focussen op het grote rondewerk. “In de toekomst wil ik dat wel doen, want dan gaat dat wel belangrijk worden. Zeker in rondjes van een week, dan zal er wel vaak een tijdrit inzitten.” We zijn benieuwd of hij die tijdritfiets ondertussen al wat vaker van onder het stof heeft gehaald.
Lolbroek De Gendt
Een ander pijnpunt van Van Gils is de vroege vlucht. “Dat kan ik echt niet. Het eerste anderhalf uur ben ik gewoon echt op de helft van mijn vermogen en van mijn kwaliteiten. Ik dacht altijd dat het gemakkelijk was om in die vroege vlucht te geraken, dat niemand daarin geïnteresseerd was. Maar het blijkt echt een gevecht te zijn. Ik ben duidelijk niet hetzelfde type als Thomas De Gendt. Hij heeft mij al een paar keer in de vroege vlucht proberen te krijgen, maar ik ben er telkens net niet bijgeraakt.”
“De Gendt vergeleek ons eens met zijn klein mannen: dat we ook vetzakken zijn aan tafel en even lastig doen”
De Gendt is nog zo’n ervaren renner die de jonkies van Lotto-Soudal veel kan bijleren. “Thomas deelt zijn ervaring door steekjes uit te delen. Want eens Thomas loskomt, is hij echt grappig. Het is niet zo dat hij ons de les spelt of gaat zeggen hoe het moet. Hij trekt het eerder zowat in het belachelijke. Zo vergeleek hij ons eens met zijn klein mannen: dat we ook vetzakken zijn aan tafel en even lastig doen. Er heerst echt een leuke sfeer.”
Van Gils met De Gendt in Catalonië (Foto: ©ISOPIX)
Ontspannen door naar Thuis te kijken
Voor de jonge Van Gils is er meer in het leven dan koers. “Ik ben eigenlijk niet zoveel met koers bezig buiten mijn eigen wedstrijden. Ik vind dat ook niet zo leuk, ik praat dan liever over andere dingen. Dat brengt mij tot rust. Ik bekijk ook pas echt het parcours de dag zelf. Ik probeer zoveel mogelijk ontspannen te zijn en dan op de dag zelf wel alles voor die wedstrijd te doen.”
Met wat houdt een jonge gast zich dan zoal bezig tussen het koersen door? “Goh, vooral Netflix en TikTok. Wat van die stomme dingen. In Catalonië keek ik altijd naar Thuis voor de koers. Vooral ‘s morgens in de bus. Er zijn ook renners die constant naar het parcours zitten te kijken en dan elke bocht bestuderen. Misschien had ik dat wel iets meer moeten doen. Want in die sprint in Catalonië waar ik tiende werd, had ik rechts moeten pakken.” Ambitieus, nuchter en leergierig; met Maxim Van Gils is het Belgisch wielrennen opnieuw een mooi figuur rijker.
תגובות