Een sterk middenveld kan het verschil maken tussen winst of verlies. Dat weet Pep Guardiola, maar dat weet ook elke goede wielermanager. In de categorie van 4 tot 6 miljoen-renners zijn veel mooie koopjes te doen. De vraag is welke de allermooiste zijn?
Zes miljoen
Nooit bovenaan de tipslijstjes, maar altijd nuttig. Dylan Teuns is elk jaar goed voor een paar straffe uitslagen. In 2024 waren dat onder meer een achtste plaats in de Ronde van Vlaanderen en een tweede plaats in de Brabantse Pijl. Afgaande op zijn tweede plek in het eindklassement van Bessèges– waar weliswaar de helft van het peloton uit de race was gestapt – zien we hem dit jaar opnieuw in staat een paar toptien-noteringen binnen te rijven. Wat extra in zijn voordeel spreekt: Teuns rijdt een zeer uitgebreid programma, met zowel Vlaamse klassiekers als een Ardens vierluik. Een transfer uitgespaard dus.
Wij hebben graag dat onze witte merels zoveel mogelijk onder de radar blijven tot het voorjaar start. In het geval van Jhonatan Narvaez is dat schromelijk mislukt. In de Tour Down Under toonde hij al zijn klasse met een rit- en de eindzege. Toegegeven, wie Narvaez na vorig seizoen nog niet had opgeschreven, is sowieso niet heel serieus te nemen als wielermanager. Hij is zowat de laatste renner die Pogacar echt heeft kunnen kloppen op zijn terrein. Diezelfde Pogacar is ondertussen zijn ploegmaat geworden. Je zou kunnen redeneren dat dat in het nadeel van Narvaez is, maar als luitenant kan je ook koersen winnen. Vraag dat maar eens aan Christophe Laporte.
Vijf miljoen
Nomen est omen. Vorig jaar hadden we af en toe medelijden met Laurence Pithie. Tot pakweg 30 kilometer van het einde toonde bleek hij altijd één van de sterkste renners van het peloton. Maar dan ging een paar keer onverwacht het licht uit, waardoor een echte topuitslag uitbleef. Nu Pithie een jaartje ouder en sterker is geworden – iets doet ons vermoeden dat hij de afgelopen winter heeft gewerkt aan zijn volume – zou het zomaar kunnen dat die topuitslagen er dit jaar wel van komen. De overstap van Groupama - FDJ naar Red Bull - Bora zal hem in principe geen windeieren leggen.
Thijssen, Ewan, Ackermann, Bennett, De Kleijn, Kristoff… Heel veel sprintersgeweld is terug te vinden in deze categorie. Maar hoe kies je de juiste eruit? Onze tip is om te kijken naar het programma, de vorm én de rol binnen de ploeg. Zo komen wij uit bij Jordi Meeus. De Limburger, die al eens uitpakte in de Ronde van de Algarve, heeft als het op sprinten aankomt binnen zijn team enkel concurrentie van Sam Welsford, en die heeft nu niet bepaald veel ervaring met het klassieke werk. In wedstrijden als Brugge-De Panne, de Scheldeprijs en – waarom niet – Kuurne-Brussel-Kuurne moet Meeus kunnen meedingen naar een podium.
Veel wielrenners proberen gewicht te verliezen in de aanloop naar het wielerseizoen, niet Paul Magnier. De jonge Fransman van Soudal – Quick Step kwam afgelopen winter vijf kilo aan. En dat allemaal met het oog op het klassieke werk: Magnier wil (letterlijk) meer body kweken om de vaak gure Vlaamse omstandigheden beter te kunnen verteren. Zijn ploegmaten hebben er alvast vertrouwen in: Tim Merlier noemde hem in de ploegvoorstelling “een type Wout van Aert, maar dan sneller”. Dat belooft. De enige vraag die wij ons nog stellen: heeft Magnier niet te vroeg gepiekt? Zijn resultaten tot dusver: eerste, derde en tweede.
Hij rijdt niet graag op kasseien, heeft naar eigen zeggen nog niets bewezen en zijn vorm moet ook nog verbeteren. Als we Antonio Morgado zelf moet geloven, hoort hij absoluut niet in dit lijstje thuis. De realiteit is evenwel anders: Morgado was een van dé revelaties van vorig seizoen, met onder meer een vijfde plaats in Vlaanderens mooiste, en hij lijkt nog sterker te zijn geworden. Kijkt u maar eens naar zijn resultaten op Pro Cycling Stats. Enige vraagteken bij de besnorde Portugees is zijn programma. Hij prijkt (voorlopig?) maar op vier startlijsten van voorjaarsklassiekers.
Vier miljoen
Bij zijn vorige team TotalEnergies werd Dries Van Gestel wel eens over het hoofd gezien door het grote publiek, maar nu de ervaren flandrien zijn droomtransfer te pakken heeft, zal dat niet snel meer het geval zijn. Van Gestel is één van de vooruitgeschoven pionnen van Soudal – Quick Step, een team dat - hoewel in volle transitie naar een rondeploeg – altijd in de picture rijdt tijdens de klassiekers. Met zijn nieuwe truitje als mentale boost staat Van Gestel op zijn 30e misschien wel voor het beste voorjaar van carrière.
Wat voor renner is Jonas Abrahamsen? Een klimmer, een baroudeur, een kasseivreter? Niemand die het echt weet. Feit is: een hele goede. Iemand die op verschillende terreinen kan uitpakken. Vorig seizoen, toch een beetje zijn jaar van de doorbraak, eindigde Abrahamsen onder meer tweede in Dwars door Vlaanderen. En daar heeft hij blijkbaar goede herinneringen aan overgehouden, want dit jaar staat hij op de startlijst van maar liefst negen klassiekers. Wat ons betreft: een koopje.
Heeft deze man nog introductie nodig? In de Kopman-podcast wordt Laurenz Rex wekelijks de hemel in geprezen, maar om één of andere mysterieuze reden weigert de waardebepaler van Sporza Wielermanager hem al jaren een serieuze prijs toe te kennen. Ons niet gelaten: voor vier miljoen is Rex een no-brainer. In de plaats krijg je niet alleen een sfeermaker en een polyglot, maar ook een rasechte puntenpakker. Schrik niet als hij straks top vijf rijdt in zijn droomkoers Parijs-Roubaix.
Twee jaar geleden nestelde Ben Turner zich in menig wielermanagerhart, toen hij zijn excuses aanbood voor een elleboogbreuk die zijn voorjaar in het water deed vallen. Maar Turner is intussen al lang weer fit en zint op revanche. Vorig seizoen was niet veel soeps, maar iets doet ons vermoeden dat het dit jaar er wel weer knal op kan zijn. In de luwte heeft Turner al bewezen dat hij stilaan weer naar zijn beste vorm toegroeit. In de Ruta Del Sol zagen we hem een paar keer sterk sprinten en in de Clasica Jaen finishte hij op een degelijke elfde plaats.
Comments