In de aanloop naar het nieuwe wielerseizoen zetten wij ons om beurten even op kop, met de neus in de wind, om een hele resem boude voorspellingen te doen. Krijgen we de wind van voren of blijkt onze glazen bol voor een keer waarachtig? Only time will tell. Deze week: Gilles Liesenborghs.
LEES OOK. Karel blikt vooruit: “Van Aert wint kasseimonument en Bora deed met Roglic de beste transfer”
Welke zege mogen we nu al opschrijven?
Tadej Pogacar wint de Strade Bianche. Vorig seizoen was het heel duidelijk: als Van der Poel, Pogacar en Van Aert op hun best zijn, kan de rest van het klassieke peloton niet volgen. Zeker in een koers als de Strade Bianche, waar de beste in koers in principe altijd zegeviert. Aangezien Van Aert en Van der Poel de Toscaanse grindwegen dit jaar links laten liggen, blijft er dus nog maar één potentiële winnaar over. Zonder pech zal het Tadej Pogacar zijn die zijn handen in de lucht steekt op de Piazza del Campo. Of het moet zijn dat iemand als Ben Healy of Tom Pidcock afgelopen winter nog een pak sterker is geworden.
Welke transfer zal het beste uitpakken?
In sprintersland heeft er zich tijdens het tussenseizoen een enorme stoelendans afgespeeld. En als je het mij vraagt, is Bora Hansgrohe daar als grote overwinnaar uitgekomen. Als je een zwalpende Sam Bennet kan inruilen voor de talentvolle Sam Welsford, heb je een uitstekende zaak gedaan.
De Australiër is een laatbloeier – vooral omdat hij pas twee jaar geleden de focus van de piste naar de weg verlegde - en blijft op zijn 28e enorme stappen voorwaarts zetten. In de Tour van vorig jaar betaalde hij nog wat leergeld, maar ik ben ervan overtuigd dat Danny Van Poppel, op dit moment veruit de beste loods ter wereld, ervoor zal zorgen dat hij dat geld dubbel en dik zal terugverdienen. Zijn drie ritzeges in de Tour Down Under waren nog maar een voorsmaakje. Een ritzege in een grote ronde moet dit jaar een realistisch doel zijn.
Welke ploeg is het meest verzwakt?
Het contrast tussen de imposante Sky-machine rond Froome en Wiggins en het huidige INEOS Grenadiers wordt almaar groter. Met Tao Geoghegan Hart, Daniel Martinez, Pavel Sivakov en Ben Tulett is de Britse formatie opnieuw vier klasbakken kwijtgespeeld. In de plaats kwam Tobias Foss, een man die er op zijn 26e toch nog steeds niet in slaagt om zijn potentieel te vertalen in constante prestaties, en enkele onbekendere jonge talenten.
Je kan je afvragen welke doelen de ploeg zich tegenwoordig nog moet stellen. Het verhaal van Geraint Thomas moet nu toch stilaan uit zijn en Egan Bernal lijkt er na zijn zware blessures maar niet in te slagen zijn oude zelf terug te vinden. Er is nog steeds kwaliteit aanwezig, we denken onder meer aan Filippo Ganna, Joshua Tarling, Tom Pidcock en Carlos Rodriguez, maar ik zie geen van hen in staat om dit seizoen een topklassieker of een grote ronde te winnen. Hopelijk zien de ploegleiders dat zelf ook in en sporen ze hun mannen aan om attractief te koersen. De neutrale wielerliefhebber dankt hen bij voorbaat.
Wie wordt de revelatie van 2023?
Ik ben enorm benieuwd naar Vincenzo Albanese. De Italiaan maakte de overstap van Eolo-Kometa naar Arkéa-B&B Hotels. Vorig jaar behaalde hij maar liefst 32 top 10-plaatsen, weliswaar vooral in kleinere Italiaanse koersen, maar het lukte hem toch ook vijf keer in de Giro. Dankzij het WorldTour-statuut van zijn nieuwe ploeg kan Albanese nu een veel interessanter programma rijden. Wees dus niet verbaasd als u straks, in de finale van pakweg de Amstel Gold Race, nog een Arkea-man spot in de kopgroep.
Wie wordt hét puntenkanon van het voorjaar?
Hij zou maximaal zeven koersen meerijden, maar ik denk toch dat Mathieu van der Poel straks uit de bus komt als grootste puntenpakker in de Sporza Wielermanager. De Nederlander overheerste het veldritseizoen. Ook Wout van Aert bleek niet in staat om zijn wiel te kunnen houden. Daar mogen we ons niet op blindstaren, want de conditieopbouw van beiden is niet hetzelfde, maar het zegt toch wel iets.
Van der Poel staat in zijn wereldkampioenentrui aan de vooravond van zijn beste wegseizoen ooit.
Je kan er van op aan dat Van der Poel in minstens drie monumenten (Milaan – Sanremo, Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix) zal meestrijden voor de overwinning. Dat levert sowieso een smak punten op. En misschien staat hij straks ook aan de start van La Doyenne, wie weet wat daar nog kan. Volgens mij staat Van der Poel in zijn wereldkampioenentrui aan de vooravond van zijn beste seizoen ooit.
Comentarios