In de aanloop naar het nieuwe wielerseizoen zetten wij ons om beurten even op kop, met de neus in de wind, om een hele resem boude voorspellingen te doen. Krijgen we de wind van voren of blijkt onze glazen bol voor een keer waarachtig? Only time will tell. Deze week: Karel Naulaers.
Wie krijgt de grootste prijsstijging in Sporza Wielermanager 2022?
Ik denk meteen aan twee renners die vorig jaar slechts 3 miljoen kostten: Arnaud De Lie en Biniam Girmay. Beiden zijn zonder meer toptalenten die in 2022 hun grote doorbraak kenden. De Lie won negen koersen en toonde zich vooral als sprinter, maar in de Volta Limburg Classic demonstreerde hij ook dat hij een heuvel over kan. Girmay won met Gent-Wevelgem een topklassieker en bewees in de E3 dat hij geen schrik moet hebben voor het zwaardere werk.
Hoeveel ze dit jaar dan moeten kosten? Het prijskaartje van Girmay zal zeker richting de 7 miljoen gaan. Hij leverde vorig jaar aardig wat punten op (131) terwijl hij slechts in vier wielermanagerkoersen aan de start kwam. Hij is gemaakt voor Milaan-Sanremo en is met zijn eindsprint – mits juiste vorm en goed gekurkte proseccoflessen – een garantie op resultaten. Het is wel moeilijk te zeggen hoe goed hij omringd zal zijn: renners zoals Mike Teunissen, Aimé De Gendt, Loïc Vliegen en Rune Herregodts kunnen op een goede dag veel, maar de hoeveelheid goede dagen is doorgaans beperkt.
Ook De Lie schat ik op 7 miljoen. Hoewel hij een geweldig 2022 kende, sprokkelde hij al bij al minder punten (88) dan je zou denken. Dat komt doordat hij vooral in koersen scoorde die niet meetellen voor de Sporza Wielermanager. Hij heeft nog een stap te zetten in grotere klassiekers – logisch, hij is amper 20 jaar – maar ik geloof dat die er dit jaar al kan komen. Hij zal bijvoorbeeld voor het eerst Milaan-Sanremo rijden, maar ik kijk ook uit naar wat hij in Kuurne, Gent-Wevelgem en Dwars door Vlaanderen kan. Hij zal wel rekening moeten houden met het programma van Caleb Ewan, al biedt diens vallende ziekte mogelijkheden. In koersen als Le Samyn en Nokere is de jonge Waal een zekerheid.
Wie krijgt de grootste prijsdaling in Sporza Wielermanager 2023?
Wie zou Gianni Moscon voor 6 miljoen nog in zijn ploeg opnemen? In 2022 blonk hij uit in afwezigheid, het schijnt dat hij tegenwoordig met DNF signeert in plaats van met zijn initialen. Daar is wel een verklaring voor: door corona, bronchitis en een bacteriële infectie was de Italiaan naar eigen zeggen zichzelf niet.
Het schijnt dat Gianni Moscon tegenwoordig met DNF signeert in plaats van met zijn initialen
Toch bulkt Moscon ontegensprekelijk van het talent. Hij werd al eens vierde en vijfde in Parijs-Roubaix – zonder leegloper in 2021 stond er nu misschien zelfs een kassei te blinken op zijn schouw – en koppelt een grote motor aan sterke klimmersbenen. Maar pech, een knechtenrol bij INEOS en de occasionele kortsluiting in het hoofd remmen al jaren zijn carrière. Voor 4 miljoen zou hij plots weer een interessante optie kunnen zijn, al zou ik zelfs dan toch minstens een teken van leven in de voorbereidingskoersen en een goedgevuld programma nodig hebben om hem echt te overwegen.
2023 wordt het jaar van …?
Tadej Pogacar. De Sloveen zit ongetwijfeld met wraakgevoelens. Je kan moeilijk van een teleurstellend jaar spreken als je zestien koersen wint, waaronder de Strade Bianche, drie Tourritten en de Ronde van Lombardije, maar 2022 was voor Pogi ook een eerste kennismaking met de woorden ‘net niet’. Dan verwijs ik vooral naar de Tour de France, waar zijn onaantastbaar gewaande harnas voor het eerst scheurtjes vertoonde, maar ook de rommelige finale in de Ronde van Vlaanderen zal nog door zijn hoofd spoken.
Voor een kampioen als Pogacar gelden zo’n ‘nederlagen’ als motivatiebron om extra hard te trainen voor het komende seizoen. Hij zal gebrand zijn om de tegenstand tussen zijn boterham te steken en als vanouds, met verdwaalde haarlok door de helm en oneindige glimlach op de snoet, helemaal op te peuzelen. In Frankrijk en Wallonië, uiteraard, maar ook in Vlaanderen staat er nog een rekening open. En dat jaartje ervaring op de Vlaamse wegen zal hem alleen maar sterker maken.
Welke ploeg deed de beste transfers?
Ik kijk vooral uit naar de nieuwe namen in de stal van de gebroeders Roodhooft. Alpecin-Deceuninck verloor met Tim Merlier een van hun speerpunten, maar heeft zich volgens mij versterkt in de breedte. Met Kaden Groves haalde het een waardige opvolger voor de sprint, hij is echt iemand met toekomst. Bovendien vormt hij geen bedreiging voor Philipsen, die sowieso bovenaan prijkt in de sprinthiërarchie, iets wat met Merlier altijd vaag bleef.
Maar de belangrijkste versterkingen zijn Soren Kragh Andersen en Quinten Hermans. Met Kragh Andersen is het middenveld van Alpecin-Deceuninck voor het voorjaar – achter spits Mathieu van der Poel – eindelijk compleet, naast onder andere Gianni Vermeersch, Michael Gogl, Dries De Bondt en Oscar Riesebeek. Het is wel nog afwachten of de sterke Deen zijn oude niveau opnieuw haalt. Hij kan hoop putten uit volgende wielerwet: wie DSM verlaat, trapt door de boter.
Quinten Hermans kan dan weer verder doen waar hij vorig jaar al mee begonnen was: aan de hand van mooie resultaten progressie maken en uitgroeien tot een toppertje. Die tweede plek in Luik was geen toeval, maar een koers winnen blijkt toch nog moeilijk.
Met Robbe Ghys haalden de gebroeders Roodhooft overigens nog een interessant profiel. Benieuwd of de transfers even hard schitteren op de fiets als op papier.
Welke transfer zal het slechtst uitpakken?
Doorgaans kijk ik voor een antwoord op die vraag meteen naar Movistar. Ook dit jaar fronsen mijn wenkbrauwen bij het lezen van hun nieuwste aanwinst: Fernando Gaviria. De Colombiaan behoorde ooit tot de grootste wielertalenten op aarde, maar na zijn passage bij Quick-Step was het niet veel soeps – nog zo’n ongeschreven wielerwet. Welgeteld twee overwinningen in 2022 (allebei in de Ronde van Oman), dat zegt alles.
Na zo’n kwakkelseizoen stelde Fernando zichzelf dus terecht de vraag: wat moet ik doen om mijn carrière nieuw leven in te blazen? Hoe hij dan in godsnaam bij het antwoord ‘ga naar Movistar’ is uitgekomen, is mij echter een raadsel. Ik denk niet dat er een ploeg is met een mindere sprinterstraditie dan de troepen van Eusebio Unzue. De enige ervaring die Movistar heeft met een sprinttrein, is die voor een col buiten categorie waarna geen enkele blauwbloes de eerste schifting overleeft. Hoe dan ook wordt het een leuk schouwspel, het nieuwe seizoen van Netflixreeks El dia menos pensado schrijft zich wederom zelf. Maar bon, ze mogen me verrassen.
Welke transfers vielen je nog op?
Arkéa Samsic kiest niet voor diversiteit. Met Bouhanni, Hofstetter, McLay, Capiot en Russo had het Franse team al aardig wat sprinterstypes onder contract, toch was er blijkbaar nog ruimte voor jonge snelheidsbommen David Dekker en Luca Mozzato. Vorig jaar sprintte de ploeg al vaak met drie renners, willen ze dat dit seizoen met vijf doen? Hoe dan ook maakt het de keuze in de categorie ‘goedkope sprinters’, wat de Sporza Wielermanager betreft, niet makkelijker.
Blijf ons zeker volgen via Facebook, Twitter en Instagram voor meer boude voorspellingen, tips & tricks in aanloop naar het nieuwe wielerseizoen.
McLay*