In de aanloop naar het nieuwe wielerseizoen zetten wij ons om beurten even op kop, met de neus in de wind, om een hele resem boude voorspellingen te doen. Krijgen we de wind van voren of blijkt onze glazen bol voor een keer waarachtig? Only time will tell. Deze week: Karel Naulaers.
LEES OOK. Gilles blikt vooruit: "Pogacar wint met de vingers in de neus op Piazza del Campo en INEOS moet op zoek naar nieuwe doelen"
Down-under is de koers alweer volop aan de gang en over een dikke maand staat de Omloop Het Nieuwsblad al voor de deur. Hoog tijd dus om ook het wielermanagerseizoen op gang te trappen. Beginnen doe ik graag met onze eerste tip van het jaar: ga niet naar onze voorspellingen van vorig jaar kijken, of u gelooft geen woord van wat in dit artikel staat.
Wie verdient een prijsstijging in de Sporza Wielermanager 2024?
Voor de grootste prijsstijging kijk ik vooral naar Ben Healy. De Ier had in het voorjaar een prijskaartje van slechts 3m en fietste een totaal van 168 punten bij elkaar. Daarmee staat hij in de top tien van puntenpakkers en prijkt hij bovenaan het lijstje van punten per miljoen. En opvallend: daar had hij slechts vier koersdagen voor nodig. In anderhalve week tijd werd hij tweede in de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race, en vierde in Luik-Bastenaken-Luik. Of hij dat dit jaar zal kunnen herhalen, weet ik niet, maar voor minder dan 6m zal hij waarschijnlijk niet meer te verkrijgen zijn.
Wie verdient een prijsdaling in de Sporza Wielermanager 2024?
Dan denk ik meteen aan de stal van Patrick Lefevere: Soudal-Quick-Step reed een voorjaar om snel te vergeten. Zo behaalde Kasper Asgreen (8m) slechts een totaal van 34 punten (in 6 optredens) in het voorjaar van 2023, dat uitsluitend te danken is aan een zevende plaats in de Ronde van Vlaanderen. Maar door zijn sterke Tour zal hij waarschijnlijk nog steeds 8m kosten.
Wie wel rijp is voor een prijsdaling, is zijn ploegmaat Julian Alaphilippe. De Fransman kostte vorig jaar 9m, waar de opportunistische wielermanager slechts 25 punten (in 6 optredens) voor terugkreeg. Toegegeven, pech achtervolgt LouLou al twee jaar, maar het wordt toch hoog tijd dat zijn waarde daalt. Voor 7m wordt hij plots weer aantrekkelijk, al denk ik dat prijzenheer Hannes Tahon het bij 8m zal laten.
Maar het kan nog erger: Alaphilippes landgenoot Florian Sénéchal (7m) was in het voorjaar slechts goed voor 8 punten (in 8 optredens). Slechts 8! Voor 7m verwacht je toch een renner die meer doet dan alleen maar uitrijden. We hopen dat hij bij zijn nieuwe ploeg Arkéa-Samsic een tweede adem vindt, maar voor meer dan 6m zal geen wielermanager hem nog kiezen.
2024 wordt het jaar van …?
Wout van Aert. Jawel. Hij moet just niks, maar hij mag wel. Dat is duidelijk als we zijn programma bekijken: het verplichte nummertje in de Tour de France valt weg, hij mag de Giro en de Vuelta ontdekken, en hij koerst opnieuw meer in Vlaanderen, inclusief het openingsweekend waar hij ongetwijfeld al meteen prijs zal rijden. Daarnaast lijkt ook alles in functie te staan van de Olympische Spelen, misschien wel zijn afspraak met de geschiedenis.
Volgens mij haalt Van Aert dit jaar dan ook zijn eerste kasseimonument binnen. In de Ronde van Vlaanderen hoeft hij Tadej Pogacar alvast niet te vrezen. Of dat een voordeel of een nadeel is (Tom Boonen denkt eerder het laatste), is moeilijk te zeggen. Maar het is wel een feit dat de Sloveen in de voorbije twee edities het best over de Vlaamse Ardennen vloog (hij won vorig jaar ook) en de koers telkens extreemzwaar maakte, te zwaar voor Van Aert. Die zal natuurlijk wel nog moeten afrekenen met wereldkampioen Mathieu van der Poel, die in het veldritseizoen een paar maten te groot is gebleken. Na zijn boerenjaar is de Nederlander uitgesproken favoriet voor de Ronde en Parijs-Roubaix, nog meer dan andere jaren. Zal de regenboogtrui wegen op de schouders van Van der Poel? En zal Van Aert zich wat meer kunnen verstoppen achter de brede schouders van de Nederlander? Ik geloof van wel, en dat kan bevrijdend werken.
Maar het seizoen telt natuurlijk meer belangrijke afspraken en winstmogelijkheden voor Van Aert. Ook op de Olympische Spelen krijgt hij twee kansen om te scoren: in het tijdrijden en op de weg. Vooral de wegrit lijkt hem op het lijf geschreven. Zeker omdat eeuwige rivaal Van der Poel waarschijnlijk enkel op mountainbike-goud mikt in Parijs, al moet hij die knoop nog doorhakken. Voor de rest is het uiteraard ook uitkijken naar de Giro en de Vuelta, waar Van Aert minder zal moeten omkijken naar zijn klassementsman dan in de Tour en helemaal kan losgaan. Het WK in Zürich telt misschien wat te veel hoogtemeters, maar hij mag me verrassen. Misschien een goed moment om eens alles op de WK-tijdrit te zetten?
Hoe dan ook: Van Aert zal 2024 beëindigen met een veelvoud aan World Tour-zeges (in 2023 won hij er met de E3 Saxo Classic slechts één). Geen cadeaus meer dit jaar. De wederopstanding is begonnen!
Welke ploeg deed de beste transfers?
Er zijn enorm veel transfers gebeurd in het tussenseizoen, maar op papier is het moeilijk te zeggen welk team er echt beter van is geworden. De ploeg die dan vaak wordt genoemd, is Lidl-Trek, die dankzij de nieuwe sponsor een aardig centje kon spenderen. Maar een echte topper bleef uit. Jonathan Milan, Tao Geoghan Hart, Patrick Konrad en Andrea Bagioli zijn stuk voor stuk mooie aanwinsten, maar vooralsnog geen veelwinnaars. Wat Lidl-Trek vooral onderscheidt van de rest, is dat ze al hun grote namen hebben kunnen behouden. Ieder ander team zag wel een prijsbeest of toptalent vertrekken. De ploeg lijkt dan ook daadwerkelijk versterkt, zij het vooral in de breedte. Dat laatste mag je met de komst van ‘El Tractor’ Tim Declercq letterlijk nemen.
Net daarom kies ik in deze categorie voor Bora-Hansgrohe: de Duitse ploeg haalde met Primoz Roglic wél een renner binnen van het kaliber dat ze nog niet hadden. De Sloveen is niet zomaar ‘een kanshebber op top vijf in een grote ronde’, hij is the real deal: hij heeft drie Vuelta’s en een Giro op zijn naam staan, en wint dankzij zijn explosiviteit makkelijk ritten. Roglic (34) is al op leeftijd, maar sprong pas laat het wielerwereldje binnen en kan volgens mij nog wel een aantal jaar door. De Tour winnen tegen Jonas Vingegaard en Pogacar is wat te hoog gegrepen, maar ook in 2024 zal de Sloveen weer veel koersen winnen.
Daarnaast rijdt ook Daniel Felipe Martinez nu in de kleuren van Bora, en verving het team de ene sprintende Sam (Bennett) voor de andere (Welsford). Geen slechte deal: de Australiër won deze week al drie ritten in zijn thuisland. Dat zijn er al evenveel als Bennett in heel 2023. Kleine smet is natuurlijk het vertrek van Cian Uijtdebroeks, maar dat zal de ploeg zich vooral in de toekomst nog zwaar beklagen.
Welke transfer zal het slechtst uitpakken?
Aan deze categorie hebben we ons vorig jaar flink verbrand (opnieuw: zoek onze voorspellingen voor 2023 niet op). Maar hey, wie zich niet af en toe met de neus in de wind waagt, blijft beter thuis. Vorig jaar speelde ik zelf nog redelijk op veilig door de grootste transfer van Movistar uit te kiezen, en dat lukte aardig: Fernando Gaviria won in 2023 slechts twee koersen, waarvan één World Tour (in de UAE Tour). Dat hij daarmee goed was voor 33 procent van de gewonnen WT-koersen bij zijn team, zegt meer over Movistar dan over hem.
Daarom kies ik dit jaar voor dezelfde tactiek. Want wat doet Movistar als het Matteo Jorgensen en Carlos Verona verliest, en het de transfer van Spaans toptalent Carlos Rodriguez op het nippertje ziet afspringen? Jawel, oude bekende Nairo Quintana (33) terughalen, die bovendien na een positieve test op Tramadol (een pijnstiller die wordt verboden door de UCI) een jaar niet heeft gekoerst. Het is alsof ze van Netflix de opdracht hebben gekregen om onverwachtse dingen te doen en zo de serie El dia menos pensado van voldoende drama te voorzien.
Ploegbaas Eusebio Unzué noemt vooral het emotionele aspect als reden: “Na alles wat Quintana voor onze ploeg heeft gedaan, konden we niet niets doen.” Bewonderenswaardig, maar emotie is zelden een goede raadgever in het wielrennen. Tenzij je Patrick Lefevere heet natuurlijk, die het wel klaarspeelde met Mark Cavendish (om hem een jaar later wel te dumpen). Na een jaar Netflix-kijken op de bank mag Quintana nu dus zelf opnieuw het scenario schrijven en het tegendeel bewijzen. De popcorn staat al klaar. Al geloof ik niet dat we de Colombiaan veel in beeld te zien gaan krijgen.
Comments